Alaçatı fotoğraflarımıza her bakışımda hep aynı sözler dökülüveriyor dudaklarımdan;
''Yine gitsek Alaçatı'ya.. Yine.. Yine.. Hep..''
Alaçatı'da doğmak isterdim..
Orada büyümek..
Hiç olmazsa orada yaşlanmak..
Bu mükün değil ne yazık ki..
Gittiğimiz günden beri aklımdan çıkaramadığım, ilk bulduğum fırsatta tekrar gideceğim Alaçat'nın arnavut kaldırımlı taş sokaklarını gezeceğiz bugün sizlerle..
Bisikletle gezmeli bir de bu sokakları.. Gezerken saçlarına Alaçatı rüzgarını takmalı..
Sırtını asırlık taş evlerine dayamalı..
Seyretmeye doyamamalı..
Kedileriyle birlikte sevmeli burayı.. Dokunmalı..
Sokaklarında kaybolmalı.. Güzelliklerine şaşırmalı..
Yel değirmenlerinin hikayesini dinlemeli..
Karış karış dolaşmalı her yanını da..
Yine de gezmeye doyamamalı..
Mutlulukan havalara uçmalı.. :)
Alaçatı'yı sevdiniz mi siz de?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder